Dertig jaar later

Het voelt alsof ik met een raket naar de huidige tijd gelanceerd ben. Ik blik terug op de weg die ik dertig jaar geleden insloeg. Ik kan het gevoel zo weer oproepen toen ik mijn eerste stappen zette in de wereld van ondernemen. Naar de buitenwereld was ik overtuigend en ondertussen zweette ik peentjes omdat ik mezelf realiseerde dat ik wel een beetje aan het bluffen was.

Ik wist niks van ondernemen. Ik startte gewoon. De tijd liet het me leren. Mijn dromen waren groot, ik wist niet hoe, maar wel wat ik wilde. Een groot en succesvol bedrijf. Linksom of rechtsom. En dit was een manier om te starten met minimale middelen. Nou heb ik wel behoorlijk wat onnodige bochten linksom en rechtsom gemaakt, maar uiteindelijk mijn droom waargemaakt. Bovenal heb ik genoten van de reis, hoe moeilijk die soms was. Het heeft me laten groeien als mens, het heeft me betekenis gegeven en ik heb mijn ware ik leren kennen.

Het was nog de tijd van eurocheques in plaats van mobiele pin. De website was net uitgevonden en leek nog te mooi om waar te zijn, en van social media hadden we nog nooit gehoord. Om de consumenten te bereiken en zichtbaar te worden vanuit ons kleine dorp moest ik daarom harder schreeuwen. Het was nog niet de normaalste zaak van de wereld om naar de schoonheidssalon te gaan.

Mijn drijfveren waren zelfredzaamheid, de regie in eigen hand hebben en creatief kunnen zijn. Een vorm van vrijheid, maar nooit van luiheid en vooral nooit ten koste van anderen. Ik wilde een verdienmodel realiseren met het helpen van anderen, en geld verdienen moest een logisch gevolg zijn. Als iets stond werd ik altijd al heel snel weer onrustig, was alweer een stap verder.

Een succesvol bedrijf wordt al snel gelinkt aan zakelijkheid en hardheid. En aan geld, waar een behoorlijk taboe aan kleeft. Ik kan je vertellen dat ik een haat-liefde verhouding heb met geld. De haat die ik ertegen heb is dat het je gigantisch onder druk zet en tegelijkertijd is dat ook de liefde die ik ervoor heb. Het zet je namelijk aan tot actie en verantwoording. Het vergt daadkracht, doorzettingsvermogen en moed om onafhankelijk te zijn.

Ik zag kansen die ik wilde benutten, ik wilde iets bouwen met betekenis wat er nog is als ik er niet meer ben. Het opleiden van de volgende generaties en ja, inmiddels zijn mijn jongste medewerkers jonger zijn dan mijn eigen kinderen.

De beautybranche heeft in die jaren een inhaalslag gemaakt in professionaliteit, en ik voorspel dat we in de nabije toekomst handjes tekort gaan komen. Voor jezelf zorgen is de normaalste zaak van de wereld geworden, het heeft zelfs prioriteit gekregen. En dat stukje geluk hebben we ook meegehad.

Heel blij ben ik met onze trouwe werknemers die alle fases van ontwikkeling mee hebben doorgemaakt en tot de dag van vandaag werkzaam zijn. Zij zijn het die mijn plannen dagelijks omzetten in actie.

Een aantal jaren geleden kwam mijn man mee in het bedrijf en zijn we daarnaast een handelsonderneming gestart en toen ik meer tijd kreeg om mijn creatieve geest te laten werken ontstond de Annelies Academy. Ik zag dat daar behoefte aan was en greep natuurlijk mijn kans. We werken nu van fabrikant tot aan de consument op onze authentieke manier. Puur en persoonlijk. Inmiddels zijn onze beide kinderen ook werkzaam in de groothandel, wat in mijn dromen nooit bij me opgekomen was. Het voelt als een grote familie.

Ik heb vele mensen mogen ontmoeten, heb genoten en gelachen, gebouwd en gecreëerd. Gave innovaties en grote mislukkingen gekend. Zorgeloosheid was er niet bij, soms lagen we nachten wakker en lang heb ik veel te weinig verdiend voor alle uren die ik erin stak. Maar het was het dubbel en dwars waard.

Op dit moment doe ik de dingen die ik het liefste doe en waar ik goed in ben (geworden). Uren voelen niet als uren, dagen zijn tekort en ik geniet ervan. Hierdoor blijf ik me ontwikkelen, en ik geloof in een leven lang ontwikkelen er toe doen. Er liggen nog talloze ideeën op de plank om gerealiseerd te worden. Pensioen daar ga ik niet aan doen, zolang ik een toegevoegde waarde kan bieden aan de beauty specialisten, ons team en onze gasten van Medi Spa. Het is mijn kindje waar ik ziel en zaligheid heb ingestoken, en volgens mij is dát de pijler voor succes.

Doen waar je goed in bent en waar je gelukkig van wordt en eruit halen wat erin zit is mijn motto.

Ík kijk uit naar de ontwikkeling in de komende jaren, met een beetje vrijheid als het kan.

Vandaag kijk ik met dankbaarheid en trots terug op de dromen die ik, met steun van mijn naasten heb verwezenlijkt. Ik hoop hiermee anderen te inspireren om hun hart te volgen, want als je er echt voor gaat dan gaat het lukken. Dan is leeftijd van ondergeschikt belang, je levenslessen kunnen dan zelfs in je voordeel werken. Er is meer dan werken hoor ik soms en dat klopt, het is de betekenis die het je brengt die de meerwaarde biedt.